11 امین ماهگرد سامی جانی

سلام پسر گلم، سامی جانی....

پسر گلم 11 ماه از اومدنت به این دنیا میگذره در کنار این روزهای شیرین که دراوردن 4 تا دندون بود و راه رفتنت که  اتفاقایی تکرار نشدنی برام بود ،تلخی زندگی هم به ما گوشه چشمی انداخت ...

درحالی که داشتیم خودمونو واسه تولدت آماده میکردیم پدر بزرگ مامانیت  فوت شد..

خیلی دلم براش تنگ ميشه ولی چه میشه کرد قانون زندگیو اینطوری نوشتن..

تو اولین نتیجه ی آقاجون بودی..آقا جونم  آزارش به هیچکی نرسیده بود ولی میگفت از قدیم گفتن هرکی نتیجشو ببینه گناهاش پاک میشه....همیشه بهت میگفت سامی جانی ، میگفت همیشه ببرمت اونجا راه بری تا اون جون بگیره..دارم افسوس میخورم که چرا کم بهشون سر زدم...اما تو هم هر وقت اونجا میرفتی شروع میکردی به چنگ زدن به صورتش و اون بی اندازه از این کارت لذت میبرد....اماااااان از این روزگاررر...

نمیخواستم اینارو بنویسم برات ولی نوشتم که بدونی زندگی چقدر کوتاهه و چقدر زود دیر میشه..این صفحه از زندگی تو با این حادثه ها پر شد امیدوارم شادترین روزها همیشه در انتظارت باشند..

انشااله روح پدر بزرگ عزیزم  شاد ودر آرامش باشه... الهی آمین